Սեպտեմբերի 2021
Երկ	Երք	Չրք	Հնգ	Ուր	Շբթ	Կիր
« Օգս
	1	2	3	4	5
6	7	8	9	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	29	30

Ուրբաթ, 24 Օգոստոսի, 2018 | Մշակույթ » Գրադարան » Ես Հայկ Համբարձումյանն եմ…

Ես Հայկ Համբարձումյանն եմ…

3029
Հեղինակ՝ Շուշան Մարուքի

Երբ ես 18 տարեկան էի… մտածում էի, որ առաքելություն ունեմ աշխարհն ավելի լավը դարձնելու:

Իսկ հիմա… մտածում եմ, որ լավ է, որ աշխարհն ինձ դեռևս չի կարողացել զրկել առաքելություն ունենալու գիտակցությունից:

Թեպետ, գիտե՞ք… վեպերի ու էպոսների հերոսները հաճախ անիմաստ ու աննպատակ մեռնում են՝ նույնիսկ ամենակարևոր առաքելությունը բարեհաջող իրականացնելուց հետո:

Իմ մանկությունը… կռիվ-կռիվ էր կյանքի հետ՝ մնալու այնպիսին ինչպիսին կամ:

Ամենաշատն ափսոսում եմ, որ… ժամանակներ են եղել, որ կորցրել եմ ինքս ինձ և մոռացել, թե ով եմ:

Թվում է՝ ինձ հունից ոչինչ չի կարող հանել… բայց որոշ բաներ կան, օրինակ, մարտնչող տգիտությունը, չհիմնավորված հավակնոտությունն ու սուտը:

Իսկ իրականում այդքան էլ դժվար չէ… ուղղակի մարդկանց սիրել է պետք:

Իսկ դե Սերը… սերն է, սերն է մեզ տանում առաջ…

Ինձ հաճախ են ասում… որ ռոմանտիկ եմ, դե դա ակնհայտ է՝ հաշվի առնելով նախորդ պատասխաններս:

Բայց կուզեի՝ էլ չհարցնեն… ե՞րբ ես ճանաչելու աշխարհն ու մարդկանց:

Դասավանդելը… երբեմն ապրեցնում է, ավելի շատ ներշնչում է, հաճախ՝ հիասթափեցնում:

Կարծում եմ, հիմա ամենաշատը երիտասարդներին պակասում է… խոնարհությունը:

Թեպետ նրանք մեզանից ավելի… ազատ են և ուժեղ:

Բայց և այնպես… պետք է հիշել, որ դու էլ երիտասարդ ես եղել:

Իմ սիրած կինոն պատմում է… մեծ քթերով հայ տղամարդկանց մասին, որոնք կրակն են ընկել իրենց միամտության ու ազնվության ձեռքը, ուզում են հայրիկ լինել, բայց զավակները զավակ չեն:

Հեռուստատեսությունում աշխատելը… հնարավորություն է տվել ու տալիս՝ ինքս ինձ տեսնելու և լսելու կողքից, նաև վիզուալացնելու, այն, ինչ անում եմ գրականագիտության մեջ:

Իսկ գրականությունը… սովորեցնում է մնալ հավատարիմ ինքս ինձ՝ հավատալով, որ քանի զգում և ընկալում եմ գրականությունը, ուրեմն մարդ եմ:

Ամենաշատը ոգեշնչվում եմ… աղջկաս ժպիտով ու կնոջս սիրով:

Օրվա ամենասիրելի պահը… երբ աղջկաս արթնացնում եմ առավոտյան:

Անահիտը… երազանք:

Ու ես նրանից սովորում եմ… սիրել:

Կինս… այս հարցերի միջոցով ուզում է ինձնից խոստովանություններ կորզել: :)

Եթե բոլորը… այնպիսին լինեին, ինչպիսին ուզում ենք, մենք չէինք լինի այնպիսին ինչպիսին կանք:

Գիտեք, ամենևին էլ հեշտ չէ… «ապրել՝ հայացքդ աշնան նուրբ շողին / կամ Ավետարանի բացված էջերին»(Հ. Էդոյան):

Կյանքը երբեմն… ասում է՝ դու արժանի ես ավելիին:

Բայցևայնպես… մենք ունենք այն, ինչին արժանացել ենք:

Լավատես լինելը հեշտ չէ… էլ ավելի դժվար է լավատես չլինելը:

Սիրո մասին խոսել չեմ սիրում… թեպետ սերը խոսեցնում է:

Ու մեկ էլ չեմ կարողանում… չհավատալ մարդկանց:

Բայց միշտ փորձում եմ… արդարացնել նրանց:

Երևի… մտածում եմ, որ ամեն մեկը գալիս է իր խավարից:

Ամենակարևորը… լույսը չկորցնելն է:

Ես երբեմն կորցնում եմ… պարզ տեսնելու կարողությունը:

Այնուամենայնիվ… բարդությունն էլ իր հմայքն ունի՝ կարոտել է տալիս պարզությանը:

Ուզում եմ սովորել… կյանքն անշտապ վայելելու արվեստը:

Աշխարհի ամենաքաղցր բանը, այդուհանդերձ… սերն է:

Իսկ ամենադժվարը… մարդկանց չվերաբերվել այնպես, ինչպես նրանք են քեզ վերաբերվում հաճախ:

Ես հաճախ եմ կրկնում… գիշերվա ամենամութ պահը լուսաբացից առաջ է:

Անդառնալիությունը մարդուն կարող է… գնահատել տալ կյանքի յուրաքանչյուր պահը:

Սակայն միշտ էլ… կորցնում ենք ժամանակի զգացողությունը:

Զուսպ ու հավասարակշիռ լինելը… երբեմն նյարդայնացնում է:

Իսկ խորքերում խորին խորախորհուրդ… հոգին է աստվածային կնիքով:

Ասում են, կրիան ճանապարհի մասին ավելի շատ բան գիտի, քան նապաստակը, ուստի… որսորդը մեկին ավելի շուտ, մյուսին ավելի ուշ կհասնի, դրա համար պետք է մարդ մնալ:

Ես Հայկ Համբարձումյանն եմ, ես… աշխատում եմ չմոռանալ դա:

Զրուցեց Շուշան Կարապետյանը

Կարդացեք նաև