Միխայել Հանեկեն ասում է…

• Ֆիլմն ինքնարտահայտվելու ամենաբարդ և խրթին միջոցն է:

 

• Ես երջանիկ մարդ չեմ, դա ուղղակի բնավորության հարց է: Ես հակված եմ տխրության` ես կարող եմ մեծ հաճույքով տխրել:

 

• Ձանձրալի է, երբ պատասխաններ ես ունենում. միայն քաղաքական գործիչներն են տեղյակ բոլոր պատասխաններից:

 

• Արտիստը մարդ է, որը պետք է ոչ թե պատասխաններ, այլ հարցեր տա. ես ոչ մի ասելիք չունեմ:

 

• Ես փորձում եմ մոտենալ իրականությանը, մոտենալ հակասություններին: Կինոյի աշխարհը կարող է դուրս գալ մտացածինից և մոտենալ իրականությանը:

 

• Եթե թելադրեմ հասարակությանը, թե որն է ճիշտ մտածելակերպը, կզրկեմ նրանց իրենց սեփական երևակայությունից, և իրենց համար կարևորի ընտրությունից:

• Իմ բոլոր ֆիլմերն էքսպերիմենտներ են: 

 

• Սովորաբար ֆիլմերի երաժշտությունը նախատեսվում է դրանցում առկա խնդիրներն ու թերությունները քողարկելու համար: 

 

• Անտանելի է, երբ քո շրջապատի մարդիկ փոխվում են: Պատկերացրեք, որ ձեր կողակիցը փոխվում է, և այժմ նրա հետ շատ դժվար է համաձայնության գալ: Կամ պատկերացրեք, որ ձեր մայրը կամ հայրը փոխվել են. ժամանակին նրանք ուժեղ էին, իսկ այժմ՝ նրանք ասես երեխաներ լինեն… հավատացնում եմ ձեզ, որ դա բնավ ծիծաղելի չէ:
  

 

• Երբ դու եկեղեցի ես կառուցում, հիմք ես դնում դոգմային, իսկ երբ գաղափարախոսություն ես ստեղծում՝ հիմք ես դնում վտանգի: Կոմունիզմը գեղեցիկ մտահղացում է, սակայն, երբ այն գաղափարախոսության վերածվեց, միլիոնավոր մարդիկ զրկվեցին կյանքից:

 

• Դրաման կոնֆլիկտով է «սնվում»: Եթե դուք լուրջ եք վերաբերվում հասարակական խնդիրներին, ապա չեք կարող խուսափել դաժանությունից, նայե՛ք շուրջբոլորը. դաժանությունը մեր հասարակության մեջ է ներարկված: 

• Ես սիրում եմ դերասաններին: Իմ ծնողները դերասաններ են եղել և դերասանների հետ աշխատանքը ֆիլմի ստեղծման գործընթացի ամենահաճելի մասն է: Կարևոր է, որ դերասանները վստահ լինեն, որ պաշտպանված են և նրանց ոչ ոք չի խաբի: Եթե ստեղծեք վստահության մթնոլորտ, դերասանները կանեն ամեն հնարավոր բան, որ հաճույք պատճառեն ձեզ:

 

• Ֆիլմ արտադրողների և քննադատների միակ խնդիրն այն է, որ ամեն անգամ, երբ նրանք պիտակավորում են մարդկանց, շատ դժվար է լինում ազդել նրանց կարծիքի վրա: Ես դա ալարկոտություն եմ համարում:

 

• Այնժամ, երբ մարդիկ քո աշխատանքը սխալ են վերարտադրում, դու վերածվում ես անօգնական էակի: Կան մարդիկ, որոնք չեն կարող կամ պարզապես չեն ուզում հասկանալ կամ ընդունել այն, ինչ դու անում ես: Դու պետք է պատրաստ լինես դրան, երբ ռիսկի ես գնում՝ հանրության առաջ ինքդ քեզ ցուցադրելով:

 

• Այն, ինչ անում ենք մարդկանց համար, ավելի կարևոր է նրանից, թե ինչ ենք զգում նրանց հանդեպ:

• Ես չեմ ընդունում, որ երեխաներն անմեղ են: Իրականում ես համոզված եմ, որ ոչ ոք չի հավատում դրան.  գնացեք խաղահրապարակ և տեսեք, թե ինչպես են նրանք խաղում ավազուտ: Կատարյալ երեխայի մասին ռոմանտիկ պատկերացումն ուղղակի յուրաքանչյուր ծնողի ցանկությունն է:

 

• «Քաղաքացիական պատերազմը» աշխարհիս երեսին գոյություն ունեցող միակ բառն է, որ կարող է ճիշտ բնութագրել ֆիլմերս. «քաղաքացիական պատերազմ» ասելով ես նկատի ունեմ ոչ թե այն, ինչի մասին բոլորը գիտեն, այլ այն ամենօրյա պատերազմը, որը մենք տանում ենք մեր ներսում: 

 

• Մրցանակները կարևոր են բոլոր ռեժիսորների համար, քանի որ դրանք բերալավում են աշխատանքային պայմանները: Դու լավն ես այնքանով, որքանով լավն է քո վերջին ֆիլմը, և երբ մրցանակ կամ մեծ լսարան ես ստանում, ստանում ես հաջորդ ֆիլմդ ավելի լավ նկարահանելու համար շատ գումար:

 

• Թատրոնում և հեռուստաընկերությունում ես շատ բան եմ սովորել, և դա եղավ հատկապես այն ժամանակ, երբ ես աշխատում էի դերասանների հետ: Թատրոնում դու ավելի շատ բան ես սովորում, քան ֆիլմ նկարահանելիս, քանի որ ֆիլմի նկարահանման ժամանակ դու դերասանների հետ աշխատելու այնքան էլ շատ ժամանակ չունես:

• Մարդիկ կինոքննադատներ են դառնում, քանի որ հետաքրքրվում են ֆիլմերով: Ես վստահ չեմ, թե արդյոք կինոյի մասին շատ բան իմանալը կարող է երաշխիք հանդիսանալ, որ դուք լավ ֆիլմեր նկարահանեք, բայց ես վստահ եմ, որ դա ձեզ չի խանգարի: 

 

• Այո՛,  ինձ «լույս աշխարհ»  է բերել եվրոպական մշակույթը: Թեպետ կան մի քանի հզոր ռեժիսորներ, որոնցից ես շատ բան եմ սովորել, չկա այն միակը, որը կոգեշնչի ինձ:

 

• Ինչպես յուրաքանչյուր ռեժիսոր, ես էլ ֆիլմեր նկարահանելիս ցանկանում եմ ինչքան հնարավոր է շատ մարդկանց ուշադրությունը հրավիրել դրանց վրա: 

 

• Գերմանացիների հետ ես ինձ հանգիստ եմ զգում. ես սիրում եմ իմանալ, թե ով ինչ է ասում և ինչ է անում: 

 

Կարդացեք նաև՝

Սնուփ Դոգն ասում է…

Քենդրիկ Լամարն ասում է…

Հրանտ Մաթևոսյանն ասել է…

Սելինջերն ասում է…

Բորխեսն ասում է…

Կաֆկան ասել է…

Դոստոևսկին ասել է…

Հարուկի Մուրակամին ասում է…

Հեմինգուեյն ասել է…

Մայր Թերեզան ասել է…

Չարլի Չապլինն ասել է…

Պաուլու Կոելյուն ասում է…

Քվենտին Տարանտինոն ասում է…

Դիանան ասել է…

Բոբ Մարլին ասում է…

Պարույր Սևակն ասել է…

«Սիրելու արվեստը» ասում է…

Ֆրեյդն ասում է…

Ալբերտ Էյնշտեյնն ասում է…

Հովհաննես Թումանյանն ասել է…

Էնդի Ուորհոլն ասում է…

---