«Փոստատարը» / Il postino, 1994
Օսկարի հավակնորդ իտալական «Il Postino»-ն նույն ինքը «Փոստատարը» ռոմանտիկ և հմայիչ տրագիկոմեդիա է ընկերության, սիրո, վշտի և հիասթափության մասին: Ի տարբերություն նմանատիպ մթնոլորտով այլ իտալական ֆիլմերի՝ «Փոստատարն» այդքան էլ լայն ճանաչում չունի հայաստանցիների շրջանակներում, համենայն դեպս՝ ի տարբերություն Տորնատորեի կամ Բենինյիի ֆիլմերի՝ այս մեկն ավելի համեստ փառքի է արժանացել։ Ստեղծվելով միաժամանակ երկու ռեժիսորների կողմից (Մայքլ Ռեդֆորդի և Մասիմո Տրոիզիի)՝ սա ֆիլմ է, որը երբեք չի դադարում զարմացնել, թեև զվարճալի է իր պարզության համար, դրա հետ մեկտեղ սթորիթելինգում զետեղելով զգայականության և մոգականության բաղադրիչը։ Ֆիլմի վերջաբանը բավականին հուզիչ է և խորհրդանշական կերպով հյուսվում է իր ստեղծողներից մեկի՝ Տրոիզիի կենսագրության հետ. գլխավոր դերակատար և համառեժիսոր Մասիմո Տրոիզին մահացավ նկարահանումներն ավարտելուց ընդամենը 12 ժամ անց, քանի որ որոշել էր հետաձգել սրտի վճռական վիրահատությունը՝ ֆիլմի նկարահանումներն ավարտելուց անմիջապես համար:
«Շնչառություն» / Respiro
Էմանուելե Կրիալեզեի ֆանտաստիկ և ուժեղ իտալական տրամադրությամբ ընտանեկան դրաման է, որն արժանացել է Կաննի կինոփառատոնում երկու երկրորդական մրցանակի։
Սիցիլիական փոքրիկ գյուղաքաղաք-կղզի Լամպեդուզա, որտեղ Գրացիան (Վալերիա Գոլինո) իր երեխաների հետ լողում է ծովում և ազատ ժամանակ ձանձրանում է միապաղաղ կյանքից, մինչ իր ամուսինը զբաղված է ձկնորսությամբ։ Աշխարհից կտրված կղզին, կարծես, այնքան անհոգ է և հանդարտ, որ կարելի է գժվել։ Հարևաններն այդպես էլ կարծում են՝ տեսնելով կնոջ տարօրինակ վարքը, իսկ ամուսինն անգամ որոշում է տանել նրան հոգեբուժարան։
Վերջին տասնամյակներում ամենադյութիչ ծովային ֆիլմերից մեկը, որի արևայրուքը, շրջազգեստների ալեկոծվող փեշերը, տաք քամու և ձկան հոտը դեռ երկար կմնան Ձեր հիշողության մեջ։
«1993-ի ամառը» / Summer 1993, 2017
Ռեժիսոր Կառլա Սիմոնի լիամետրաժ դեբյուտը, որի համաշխարհային պրեմիերան տեղի է ունեցել Բեռլինի միջազգային կինոփառատոնում և արժանացել համապատասխան մրցանակի։
Մեծ սեփական տուն, հողամաս, պաղպաղակ, մանկություն։ Ծնողների վախճանից հետո վեց տարեկան Ֆրիդան տեղափոխվում է Բարսելոնայից Կատալոնիա, որտեղ և պետք է համակերպվի նոր իրականության հետ։
Սիմոնի ֆիլմը նուրբ է և անշտապ, անգամ անկախ տրագիկ էլեմենտից, որի հետ բախվում է Ֆրիդան պատմության սկզբում, պատմությունը հասունացման և ընդունման մասին է, և ամառային կյանքի, որի ժամանակ կարելի է բազմաթիվ դասեր քաղել։
«Ժանդարմը Սեն-Տրոպեից» / Le Gendarme De Saint-Tropez, 1964
Լուի դե Ֆյունեսի մասնակցությամբ հանրահայտ ժանդարմական արկածների մասին պատմող ամենաառաջին կատակերգական ֆիլմը։ Ժանդարմ Կրյուշոն իր աղջկա՝ Նիկոլի հետ ուղևորվում է Սեն-Տրոպե, որտեղ պետք է անցնի ծառայության։ Այդտեղ ժանդարմներին, Նիկոլին և իր ընկերներին սպասվում են բազմաթիվ անախորժ և զավեշտալի պատմություններ՝ կապված նուդիստների, ավտոմեքենայի և գեղանկարի կողոպուտի հետ, բացի այդ հայր և աղջիկ համախմբվում են ընդդեմ հարուստ հանցագործների։
Ռեժիսոր Ժան Ժիրոյի ֆիլմը դարձել է ժանրի դասականներից և վաղուց ամրացել ոչ միայն ֆրանսիացիների, այլ նաև Խորհրդային Հայաստանում ապրող հանդիսատեսի հիշողության մեջ։ Դե իսկ ռետրո Ֆրանսիան երբեք ավելորդ չի լինի, մանավանդ՝ ազատ ճամփորդել չկարողանալու ժամանակաշրջանում։
