Նկարինչների ամենասիրելի թեմաներից մեկը կանայք են. նրանք սիրում են նկարել իրենց մուսաներին, սիրուհիներին ու կանանց: Vnews-ն անդրադարձել է գեղանկարչության 5 ամենահայտնի բնորդուհիներին. ովքե՞ր են նրանք:

Սյուզաննա Վալադոն

Պիեռ-Օգյուստ Ռենուար և ոչ միայն

Սյուզաննան ֆրանսիացի նկարչուհի է, առաջին կինը, որը դարձել է ֆրանսիական նկարիչների միության անդամ: Սակայն նրա դերը գեղանկարչության մեջ նշանավորվում է նաև Ռենուարի մուսան ու բնորդուհին լինելու կոչումով: Անկախ, ուժեղ և ազատ. Սյուզաննան իր կյանքի ընթացքում բազմաթիվ մասնագիտություններ է փորձարկել: Նա աշխատել է իբրև մատուցողուհի, որպես ակրոբատ հանդես է եկել կրկեսում, կյանքի ինչ-որ շրջանում գումար է վաստակել լվացքատանն աշխատելով: Սակայն այս ամենից և նկարչությունից զատ նա նաև «պրոֆեսիոնալ» բնորդուհի էր: նրան նկարել են շատերը. Անրի դը Տուլուզ-Լոտրեկի գեղանկարներում նա մռայլ և խոժոռված էր, Ռենուարը նրան պատկերում էր իբրև գայթակղիչ գեղեցկուհի: Սյուզաննային կարելի է հանդիպել նաև Մոդիլիանիի ու  Էդգար Դեգաjի կտավներում: Ինքն իրեն Սյուզաննան նկարում էր, որպես ուժեղ, ինքնավստահ ու արտահայտիչ կին:

Սյուզաննան հայտնի էր նաև նրանով, որ սիրում էր իր մասին տարօրինակ պատմություններ պատմել: Ժամանակակիցները վկայում են, որ Սյուզաննան պատմում էր, թե ինչպես է իր անհաջող գեղանկարներով կերակրում իր այծին, որին պահում էր, իբրև տնային կենդանի:

Ժաննա Էբյուտերն

Ամադեո Մոդիլիանի

Ժաննան կարող էր դառնալ լավ նկարչուհի, սակայն հանգամանքների, կամ սիրո բերումով նա գեղանկարչության պատմության մեջ մնաց, իբրև Մոդիլիանիի սիրելին և բնորդուհին: Նրանք հանդիպում են Կոլարոսի ակադեմիայում, որտեղ Ժաննան սովորում էր, իսկ Մոդիլյանին մասնակցում անվճար դասերին: Ժաննան նույնպես նկարում էր, նա գեղեցիկ ու երկար մազեր ուներ, նուրբ մաշկ, արտահայտիչ աչքեր, հանդարտ ու բարի բնավորություն: Փոխարենը Մոդիլիանին հայտնի էր իր ծանր բնավորությամբ և վատ սովորություններով: Նրանց սիրո պատմությունը վառ էր, իսկ ավարտը՝ ողբերգական. Մոդելիանիի մահվան հաջորդ օրը Ժաննան, որը երկրորդ հղիությունն էր տանում, ցած է նետվում պատուհանից և մահանում ընդամենը 22 տարեկանում:

Մեզ են հասել Մոդելիանիի վրձնին պատկանող բազմաթիվ կտավներ, որոնց հերոսուհին Ժաննան է. նկարչի կտավներում նա ավելին է, քան հասարակ երկրային գեղեցկուհի:

Գալա

Դալի և ուրիշներ

Գալայի իսկական անունը Ելենա Դիակոնովա է, նա ծնվել է 1894 թվականին Կազանում:  Աղջկա մոտ տուբերկուլյոզ են հայտնաբերում ու նա մեկնում է Շվեյցարիա բուժվելու, որտեղ էլ ծանոթանում է Պոլ Էլյուարի հետ, ամուսնանում ու մեկնում Փարիզ: Ամուսնացած լինելով Գալան սիրային կապի մեջ էր նկարիչ Մարքս Էռնեստի հետ, որն էլ ոգեշնչվում էր նրանով և իհարկե դարձնում իր կտավների հերոսուհի:Ելենան և Դալին հանդիպում են 1929 թվականին, ամուսնանում՝ 3 տարի անց՝ 1932-ին: Գալան դառնում է Դալիի գլխավոր բնորդուհին ու մնում այդ կարգավիճակում տարիներ շարունակ: Գալան միաձուլվում է նկարչի սյուռեալ աշխարհին, դառնում նրա սարսափելի ու հիասքանչ աշխարհի մի մասն ու անգամ սիրելիի գեղանկարներում մարմնավորում Աստվածածնին:

Ֆերնանդե Օլիվեր

Կես վան Դոնգեն և իհարկե Պիկասո

Ֆերնանդեի իսկական անունն է Ամելի Լանգ, մինչև Պիկասոյին հանդիպելը նա հասցրել է անհաջող ամուսնանալ, փախչել ամուսնուց ու փոխել իր անունը: Ֆերնանդեն գումար էր վաստակում ափսեներ լվանալով ու աշխատելով, որպես բնորդուհի: 1900-ականներին կնոջ մի քանի դիմանկարի հեղինակ է դառնում Կես վան Դոնգենը:

Պիկասոյի հետ նա ծանոթանում է 1904 թվականին, երբ նրանք երկուսն էլ 23 տարեկան էին: Այդ տարիներին Պիկասոն դեռ հարուստ ու հաջողակ չէր: Ֆերնանդեն դառնում է նախ նկարչի բնորդուհին, ապա՝ սիրելին: Ընդհանուր առմամբ Պիկասոն նկարում է  շուրջ 60 գեղանկար, որոնք ոգեշնչված են Օլիվերից: Այդ կտավներում Ֆերնանդեն պատկերված է իրարից չափազանց տարբեր կերպարներում, այդ թվում նաև դեֆորմացված կուբիզմի մեթոդով, որի հեղինակը Պիկասոն էր: Նրանց սիրավեպն ավարտվում է 1912 թվականին, ինչից հետո Պիկասոն ստիպված է լինում վճարել Օլիվերին, որ վերջինս չհրապարակի իր մասին հիշողությունները: Ի դեպ, դրանք ամբողջությամբ լույս են տեսնում միայն 1988 թվականին, երբ երկուսն էլ մահացած էին:

Վիտտորիա Կալդոնի

Շատերն, այդ թվում նաև Գրիգորի Լապչենկոն

Նրա կերպարը դրոշմվել է, հիմնականում գերմանացի գեղանկարիչների և ռուս ակադեմիական նկարիչների ավելի քան 100 կտավներում և քանդակներում: Նկարիչներից մեկի՝  Գրիգորի Լապչենկոյի հետ նա ամուսնացել է: 1839 թվականին նա ամուսնու հետ տեղափոխվել է Ռուսաստան, որտեղ էլ ապրել է մինչ կյանքի վերջը: Մինչ ХХ դարի սկիզբը Կալդոնիի կերպարը եվրոպական կերպարվեստում, գրականության և էսթետիկ ընկալումներ մեջ ներկայացել է ինչպես իտալացի կնոջ իդեալական գեղեցկության մարմնավորում:

Հատկանշական է, որ մինչև Լապչենկոյին հանդիպելը Կալդոնին սկզբունքորեն հարաբերությունների մեջ չէր մտնում այն նկարիչների հետ, որոնք նրան նկարում էին: Կալդոնին նաև գումար չէր ստանում բնորդություն անելու համար, քանի որ այդ տարիներին դա կհամարվեր մարմնավաճառության պես մի բան:

---