Մեր «5 ֆիլմ + 5 գիրք» շարքում ճանաչված մարդիկ ներկայացնում են իրենց սիրված ֆիլմերի և գրքերի հնգյակները: Այս ֆիլմերի և գրքերի շնորհիվ դուք նախ՝ ավելի լավ կճանաչեք հայտնիներին, կհասկանաք նրանց ճաշակն ու մտածողությունը, և հետո՝ կունենաք 5 ֆիլմերի և 5 գրքերի ցանկ, որոնք կարող եք դիտել և կարդալ՝ հարստացնելով ձեր սեփական ֆիլմա-գրքացանկերն ու ազատ ժամանակը:
Այս շաբաթ իր սիրելի գրքերի ու ֆիլմերի հնգյակներով կիսվել է նկարիչ Shakart-ը` Շանթ Կարպետյանը:
1. Աստվածային կատակերգություն
հեղ.՝ Դանթե Ալիգիերի
Դանթե Ալիգիերիի «Աստվածային կատակերգությունը» համարվում է իտալալեզու ամենահռչակավոր ստեղծագործությունը: Համաշխարհային գրականության այս գլուխգործոցը բախկացած է 3 մասից՝ «Դժոխք», «Քավարան» և «Դրախտ»: Պոեմի ամենամեծ բաժինը հատկացված է «Դժոխքին», որտեղ էլ մահից հետո հայտնվում են մեղավոր հոգիները: Հենց «Դժոխքն» էլ կփորձենք վերլուծել ստորև:
Կատակերգությունն իր «Աստվածային» անվանումը ստացել է ոչ թե թեմատիկայի պատճառով, այլ պոետիկ կատարելության: Կատակերգությունն աստվածային սկսել են կոչել արդեն գրողի մահից հետո:
2. Աստված զառ չի գցում
հեղ.՝ Ալբերտ Էյնշտեյն
Ալբերտ Էյնշտեյնը դարձավ 20-րդ դարի թերևս ամենահայտնի գիտնականը՝ մարդկային հանճարի մարմնացումը: Նա արմատապես փոխեց մեր տեսակետները նյութի, տարածության և ժամանակի վերաբերյալ:
Բայց Ալբերտ Էյնշտեյնի անձի մեկ այլ կողմ էլ կա: Դա արտահայտվում է նրանով, թե ինչպես են իրեն անհանգստացրել «սովորական» խնդիրները, ինչպես է նա վերաբերվել որոշակի սոցիալական երևույթների, ինչ է ասել այդ մասին: Առավել հետաքրքիր է դառնում, երբ նրա զրուցակիցները լինում են այնպիսի նշանավոր մարդիկ, ինչպիսիք են, օրինակ Զգմունդ Ֆրեյդը կամ Կոնրադ Լորենցը:
Այս գիրքը ներառում է Էյնշտեյնի նամակները, զրույցներն ու մտորումները փիլիսոփայության, կրոնի և աշխարհայացքի վերաբերյալ: Գիտնականը խոսում է Աստծո, գիտության և մարդու մասին, կիսում իր վարկածները և եզրակացություններ անում:
3. The Grand Design
հեղ.՝ Սթիվեն Հոքինգ
Սթիվեն Հոքինգի և Լեոնարդ Մլոդինովի հեղինակած գիտահանրամատչելի գիրքը, որը լույս է տեսել 2010 թվականին:
Գրքում հեղինակները պնդում են, որ Տիեզերքի ծագումը բացատրելու համար անհրաժեշտ չէ Աստծո գոյությունը, և որ Մեծ պայթյունը բացառապես ֆիզիկայի օրենքների հետևանք է: Ի պատասխան քննադատության՝ Հոքինգն ասել է, որ «անհնար է ապացուցել Աստծո չգոյությունը, բայց գիտությունը նրան դարձնում է ոչ պարտադիր»:
4. Մատյան Ողբերգության. Գրիգոր Նարեկացի
Պոեմ-աղոթք, պոեմ-կատարելություն, պոեմ-ներշնչանք, պոեմ-հրաշագործ. Գրիգոր Նարեկացու «Մատյան ողբերգությունը» հայերիս համար հենց այդպիսինն է: Գրիգոր Նարեկացին հայ Առաքելական Եկեղեցու կողմից սրբադասվել է։ 2015 թ. Հռոմի Ֆրանցիսկոս պապը Գրիգոր Նարեկացուն դասել է Կաթոլիկ Եկեղեցու ուսուցիչների շարքում։
ԲԱՆ Ա ՍՐՏԻ ԽՈՐՔԵՐԻՑ ԽՈՍՔ ԱՍՏԾՈՅ ՀԵՏ
Ա
Սրտիս ողբաձայն հառաչանքների աղաղակն, ահա,
Դէպ երկինքն ի վեր` քեզ եմ ընծայում, գաղտնատե՛ս Աստուած.
Եւ իմ սասանեալ հոգու իղձերի պտուղն այրուող`
Անձս տոչորող թախծութեան հրի վրայ դնելով`
Կամքիս բուրվառով առաքում եմ քե՛զ:
Նայի՛ր, ո՜վ գթած, հոտոտի՛ր դու այն առաւե՛լ սիրով,
Քան պատարագը բոլորանուէր, մատուցուած ծխով ամէնառատ:
Ընդունիր այս պարզ ու սեղմ խօսքերիս շարադրանքը դու
Հաճութեամբ յօժար եւ ո՛չ բարկութեամբ:
Բանաւոր զոհիս նուէրն այս սրտանց
Մեղքերիս պարարտ ճարպի զօրութեամբ ողջակիզուելով,
Թող որ խոհերի իմ խորհրդակիր սենեակի խորքից
Բարձրանայ եւ քեզ հասնի անյապաղ:
Եւ աղերսախառն երբ դատի նստեմ ես քեզ հետ, հզօ՛ր,
Թող որ տաղտկալի չթուայ քեզ այդ,
Ինչպէս ամբարիշտ Յակոբի ձեռքերի կարկառումն ի վեր,
Որի դէմ բողոք է գրել Եսային
Եւ կամ ինչպէս անիրաւութիւնը Բաբելոնի`
Սաղմոսի եօթանասուներկուերորդ առակում ասուած:
Այլ ընդունիր այն կամովին, ինչպէս խունկն հաճոյական,
Որ մի ժամանակ բուրեց Սելովի խորանի մէջ այն,
Որը նոր շուքով վերանորոգուած` Դաւիթը կանգնեց
Յանուն գերեդարձ այն տապանակի,
Որ նման է իմ կորուսեալ հոգու վերստին գիւտին:
5. Հուլունքախաղ
հեղ.՝ Հերման Հեսսե
Այս ստեղծագործությունը Հերման Հեսսեի վերջին մեծ վեպնէ: Այն ոչ միայն եզրափակում, այլև ամփոփում է գրողի անցած ճանապարհը՝ անդրադարձնելով նրա հոգեմտավոր որոնումների հարուստ պատմությունը՝ նոր ռոմանտիկական փորձերից մինչև հասուն մոդեռնիստական ստեղծագործությունները: «Հուլունքախաղ» վեպը Հեսսեին բերեց աննախընթաց հեղինակություն. ոչ միայն Նոբելյան մրցանակ, այլև չխամրող փառք՝ գրանցելով նրա անունը այն մեծերի շարքում, ովքեր կերտել են եվրոպական ոգին: