Իր սիրելի գրքերով և ֆիլմերով VNews Culture-ի հետ կիսվել է դերասանուհի Լիլի Էլբակյանը։
Աննա Կարենինա
Հեղ.՝ Լև Տոլստոյ
Լև Տոլստոյի այս վեպում նկարագարվում են 19-րդ դարի Մոսկվայի և Սանկտ Պետերբուրգի ազնվական միջավայրերի առօրյան, բարքերը, կյանքը: Այն պատմում է մի ամուսնացած կնոջ՝ Աննա Կարենինայի ու սպա Վռոնսկիի սիրո մասին։ Նրանց սիրո ողբերգությունը, թվում է, ավելի մեծ կործանարար ուժ է ունենում, երբ հեղինակը հակադրում է այն իրենց ընտանիքների ու շրջապատի ուրախ, անհոգ կյանքին:
Ոճիր և պատիժ
հեղինակ՝ Ֆյոդոր Դոստոևսկի
Սպանություն, ոճիր, որը պետք է թեթևացներ կյանքը, սակայն պատիժն անխուսափելի է: Իսկ ո՞րն է պատիժը, բանտարկությո՞ւնը, թե՞ խղճի խայթը: Հնարավո՞ր է ազատվել մեղքից առանց քավության ճանապարհ անցնելու: Հնարավո՞ր է ապրել, եթե դեռ չես պատժվել մեղքիդ համար: Գուցե պատի՞ժը հանգստություն բերի:
Վեպ հավերժի մասին:
Մայրիկ, ես սիրում եմ քեզ
Հեղ.՝ Ուիլյամ Սարոյան
Ուիլյամ Սարոյանի լավագույն գործերից մեկը՝ «Մայրիկ, ես սիրում եմ քեզ» վիպակը (1956), իննամյա աղջնակի անխաթար հայացքով է ներկայացնում կյանքը, ընտանեկան հարաբերություններն ու թատրոնի աշխարհը, որտեղ նա հայտնվում է դերասանուհի մոր մասնագիտության բերումով: Սրտառուչ քնարականության և կենսուրախ հումորի զուտ սարոյանական շաղախը անկրկնելի հմայք է տալիս ցանկացած տարիքի ընթերցողին ջերմացնելու ընդունակ այս լուսե, ներդաշնակ ու հաճելի գրքին, որը հրատարակվում է վերանայված թարգմանությամբ:
Հարյուր տարվա մենություն
Հեղ.՝ Գաբրիել Գարսիա Մարկես
Մոգական ռեալիզմի հիմնադիր կոլումբացի վիպասան Գաբրիել Գարսիա Մարկեսի այս գլուխգործոցը լատինաամերիկյան և առհասարակ համաշխարհային գրականության լավագույն վեպերից մեկն է։ Վեպի գործողությունները տեղի են ունենում մտացածին Մակոնդո քաղաքում, որը մեծ աշխարհի փոքր մոդելն է: Մակոնդոյի 100 տարվա կյանքի պատմությունը հեղինակը գրել է մեկուկես տարում՝ 1965-66 թթ. Մեխիկոյում: Վեպի 20 անվերնագիր գլուխները պատմում են Բուենդիա ընտանիքի անդամների բարդ և հետաքրքիր կյանքի մասին՝ միահյուսելով իրականն ու մոգականը, մտացածինն ու հնարածը մեր երևակայության մեջ:
1982 թ. Մարկեսն արժանացել է Նոբելյան մրցանակի:
Անասնաֆերմա
Հեղ.՝ Ջորջ Օրվել
Ֆերմայի ծեր խոզը ժողով գումարելով՝ ոգևորում է ֆերմայի մյուս կենդանիներին ապստամբել: Երեք օր անց ծեր խոզուկը մահանում է։
Մի օր, երբ ֆերմիայի տերը` միստեր Ջոնզը խմած գալիս է ֆերմա և կեր չի տալիս անասուններին, կենդանիները հիշելով ծերուկի խոսքերը, պատրաստվում են մարտի։ Ապստամբությունը վերջանում է կենդանիների հաղթանակով, նրանք վռնդում են Ջոնզին իր իսկ ֆերմայից։ Սակայն հաղթանակն ու ազատությունը պահպանելն ավելի բարդ է:
