տուր
01 Հունվար 1970 - 21:55
- Բոսնիայի և Հերցեգովինայի ազգային հավաքականը Եվրո 2020-ի մեր ընտրական խմբի ֆավորիտն է:
Այս եզրույթը ամենևին էլ մերկապարանոց չէ: Իտալիայի հավաքականի առկայությունը խմբում ոչինչ չի փոխում: Ստաբիլության տեսանկյունից «Սկուադրա Աձուրան» չի փայլում հիմա: Չնայած այնպես չէ, որ ժամանակին փայլել է: Իսկ վերջին մունդիալի ընտրական փուլի խայտառակ ձախողումը «խմորակերներին» թողնում է ֆավորիտի կարգավիճակում միայն ինքնաբերաբար:
Նույն կերպ՝ ինքնաբերաբար, առաջիկա խաղում հայ երկրպագուն պահանջում է մեր թիմից հաղթանակ: Անկախ ամեն ինչից, բոլորս հավատում ենք, որ անհնարին ոչինչ չկա: Ակնարկում ենք, որ մրցակցի կազմում Ջեկոյից ու Պյանիչից զատ ուժեղ ֆուտբոլիստ չկա (Իբիշևիչը միջազգային կարեիրան ավարտել է, Բեգովիչն էլ չի հրավիրվում հավաքական): Ինչքանո՞վ է դա այդպես:
Ուժեղ կողմերը
1. Բոսնիայի հավաքականը գերազանց է հանդես գալիս սեփական հարկի տակ հանդիպումներում: Բավական է միայն նայել վիճակագրությունը: Եթե չհաշվենք Բելգիայից կրած պարտությունը թրիլլերային խաղում՝ 3-4, 2015 թվականից մինչև այսօր Ջեկոն ու ընկերները տանը բաց են թողել միայն 3 գնդակ: 4 տարվա մեջ 3 գնդակ, Կառլ:
Ռոբերտ Պրոսինեչկին ու իր «իրավանախորդները» միշտ խաղացել են 4 պաշտպանով: Անգամ Հայաստանի հավաքականն է այս ընթացքում որդեգրել այլ տակտիկա, երբ թվում էր 4-2-3-1-ը մեր դատավճիռն է: Բայց Բոսնիան ավելի պահպանողական գտնվեց: Մի քանի տարի շարունակ տարբեր մարզիչներ ունենալով հանդերձ, չի փոխվում ոչինչ: 4-3-3 դասավորությունն անփոփոխ է:
