- Իրական կյանքում բարու և չարի միջև պայքարում ամենակարևոր բանը սահմանելն է, թե որն է բարին և որն է չարը:
- Մարդը, որը վախենում է կորստից, արդեն կորցրել է:
- Աստվածները չեն մտահոգվում մարդկանց մասին ճիշտ այնպես, ինչպես թագավորները չեն մտահոգվում հասարակ գյուղացիների մասին:
- Յուրաքանչյուր մարդ պետք է երիտասարդ տարիքում պարտվի ճակատամարտում, որ մեծ տարիքում անցկացրած պատերազմում չպարտվի:
- Իրականում որոշ հին վերքեր երբեք էլ չեն բուժվում, և ամենահասարակ բառից կարող են արյունահոսել:
- Իրենց սեփական պատմություններում ոչ ոք էլ չարագործի կարգավիճակում հանդես չի գալիս: Մենք բոլորս էլ հերոսներ ենք մեր իսկ պատմություններում:
- Արտիստները պարտավորված են խոսել միայն ճշմարտության մասին: Սարսափելի է, որ մարդկության պատմության իրական սարսափները բխում են ոչ թե հրեշներից և Խավարի իշխաններից, այլ ինքներս մեզնից: Հրեշները մենք ենք, և հերոսները նույնպես մենք ենք: Մեզանից յուրաքանչյուրն էլ ընդունակ է մեծ բարություն և մեծ չարություն:
- Բոլոր պայծառ ու միևնույն ժամանակ դաժան ստերից, որոնք ձեզ ասում են, ամենադաժանն այն է, որը սեր են անվանում:
- Աշխարհիս երեսին չկա ավելի սարսափելի արարած քան մարդ արարածն է:
- Տարբեր ուղիներ երբեմն նույն ամրոց են տանում:
- Մենք բոլորս էլ երազում ենք այն ամենի մասին, ինչը չենք կարող ունենալ:
- Զայրույթն ավելի կարևոր է քան արցունքները, ավելի կարևոր է քան վիշտը, ավելի կարևոր է քան անգամ մեղքը:
- Ես նախընտրում եմ աշխատել միապաղաղ, այլ ոչ թե սև ու սպիտակ կերպարների հետ:
- Ոչինչ չի դաղում այնպես, ինչպես ցուրտը, բայց միայն կարճ ժամանակով: Այնուհետև այն թափանցում է քո ներս և լցնում է այն, ու արդեն կարճ ժամանակ անց դու դրան դիմադրելու համար ուժ չես ունենում:
- Տաս տարի հետո ոչ մեկին չի հուզի այն, թե գրքերն ինչ արագությամբ ստեղծվեցին: Միակ բանը, ինչը կարևոր կլինի, միակ բանը, ինչը բոլորը կհիշեն այն է, թե ինչքան լավն են դրանք: Սա իմ միակ մտահոգությունն է և միշտ էլ կլինի:
- Մարդը, որը չի կարդում, միայն մեկ անգամ է ապրում:
- Ոչ բոլոր մարդիկ են ստեղծվել վիշապների հետ պարելու համար:
- Վախենալու մեջ ոչ մի ամոթալի բան չկա: Իմ հայրն ինձ ասել է, որ միակ բանն, ինչը նշանակություն ունի այն է, թե մենք ինչպես ենք այն ընդունում:
- Իմ մի մասը սիրում է բառերը, սակայն երբեմն այնպիսի տպավորություն է ստեղծվում, որ դու փորձում ես կոշիկովդ մեխ խփել:
- Հին պատմություններն ասես հին ընկերներ լինեն. ժամանակ առ ժամանակ դու ստիպված ես լինում այցելել նրանց:
- Ես բնազդական անվստահություն ունեմ հասարակ երջանիկ ավարտների հանդեպ:
- Ինձ դուր են գալիս միապաղաղ կերպարները, քանի որ ֆանտազիան շատ երկար ժամանակ է կենտրոնացել կարծրատիպային հերոսների և չարագործների վրա:
- Եթե կրակը կարող է այրել, սերն ու ատելությունը կարող են ընկերություն անել:
- Ամեն ինչն էլ ավելի լավ է թվում, երբ ստամոքսումդ գինի է:
- Ես փորձում եմ անել այնպես, որ ընթերցողն իրեն զգա գրքում նկարագրված իրադարձությունների մի մասը: Ճիշտ այնպես, ինչպես դու վատ ես զգում, երբ ընկերոջդ սպանում են, այդպես էլ դու պետք է վատ զգաս, երբ սպանում են հորինված կերպարին:Դու պետք է մտածես այդ մասին: Երբ որևէ մեկը մահանում է, և դու գնում ես ավելի շատ պոպկորն վերցնելու, դա մակերեսային փորձ է, այնպես չէ՞:
Թարգմանությունը՝ VNews-ի
Կարդացեք նաև՝
