…և հենց այդ ամենի մասին, այսօր, զրուցել ենք դերասանուհի, երգչուհի Նազիկ Բաղդասարյանի հետ։
Ես Նազիկն եմ. մարդ, որը երբեք չի կարողանում տեսնել սեփական առավելությունները, ու միշտ հիանում է բոլոր իր ընկերուհիներով… Ես անչափ շատ եմ սիրում բնական լինելը, բնականությունը, ու աղջիկների մեջ հենց դա էլ գնահատում եմ: Երբեք չեմ դիմել ու, կարծում եմ, չեմ էլ դիմի վիրահատական միջոցների, քանի որ այդ ամենը խորթ է ինձ համար, ավելին՝ չեմ էլ շպարվում, եթե նկարահանման կամ ներկայացման չեմ լինում: Երբ փոքր էի շատ աղջկական էի ու սիրում էի միշտ հետաքրքիր տեսք ունենալ, տարբերվել. մինչև օրս էլ դա իմ բնավորության մի մասն է կազմում: Ինստիտուտում միշտ տարբերվում էի՝ իմ հագուկապով, որի մեջ, միշտ, ինչ-որ արտառոց բան կար:
Բարդույթներ, երբևէ, չեմ ունեցել, բայց երբեք չեմ տեսել իմ առավելությունները…
Մի օր կա, որը պինդ դաջվել է հիշողությանս մեջ. մեր հարևանն ասաց, որ քիթս տգեղ է ու «լավ կլիներ, եթե այն ավելի տափակած լիներ»… Երևի 5-6 տարեկան էի, եկա տուն ու սկսեցի լաց լինել՝ հայելուն նայելով, շարունակ փորձելով քիթս տափակեցնել։ Մեկ այլ պատմություն էլ ատամներիս հետ է կապված. շուրջս բոլորը պնդում էին, որ շատ տգեղ բան է, երբ մարդու դիմացի ատամներն իրարից հեռու են, բայց ես, այդպես էլ, այդ խնդրով ատամնաբույժի չդիմեցի։
Ավելի ուշ, հասկացա, որ այդ «տգեղ» ատամները շատ էլ սիրուն են։
Երբ նոր էի ավարտել դպրոցը շատ դանդաղ ու մանրակրկիտ շպարվում էի. այդ փուլն իմ կյանքում շատ կարճ տևեց, շատ չանցած հասկացա, որ…
«չէ էլի, ես՝ ուր, շատ շպարվելն՝ ուր»…
Ո՞վ է ինձ համար գեղեցիկ կինը. ինձ համար գեղեցիկ են բոլոր կանայք, բոլոր աղջիկները՝ մի փոքրիկ նախապայմանով… եթե բնական են, եթե ներսից լի են։ Իսկ, թե որտեղ գտնել գեղեցկությունը. ուղղակի նայեք կնոջ աչքերին, ու, վստահաբար, կգտնեք այն։
Սիրելի աղջիկներ, ուզում եմ ընդամենը մի խորհուրդ տալ, կամ մի բան խնդրել. բնական եղեք, մոտ եղեք բնությանը, գնահատեք ձեզ, քանի որ, եթե դուք ձեզ գնահատեցիք, եթե դուք ինքներդ տեսաք ձեր գեղեցկությունը, ապա այն, անպայման, կարտացոլվի ձեր աչքերում… իսկ աչքերը մեր մասին ամեն բան մատնում են։ Որքան մեծացա, այնքան ավելի համոզվեցի դրանում։